Oblizywanie się psa, a stres. Możesz także zauważyć, że Twój pies się oblizuje, kiedy odczuwa on stres lub strach w danej sytuacji. Odczuwanie dyskomfortu i nerwów pies często okazuje przez oblizywanie się i ziewanie. Wówczas nie znaczy to, że ma apetyt i chce mu się spać, tylko najprawdopodobniej czymś się bardzo denerwuje. Przede wszystkim pamiętać trzeba, że zwierzęta nie robią tego ze złośliwości. Powody są nieco inne. Po pierwsze pies, może w ogóle nie rozumieć, o co Ci chodzi, że oczekujesz, aby do Ciebie podszedł. Przecież przez cały dzień zwracasz się do niego po imieniu i nie oczekujesz, że będzie za każdym razem przychodził. infekcja bakteryjna, spożycie słodkiego, tłustego lub pikantnego jedzenia dla ludzi. bolesność gardła. Jaki jest powód tego, że pies wymiotuje pianą, czyli przyczyny i leczenie. Przypadek, gdy czworonóg zwraca różową, gęstą wydzielinę oznacza, że do wymiotów domieszana jest krew. Wymioty z krwią mogą być konsekwencją Każdy pies, bez względu na rasę, ma swoje granice. Cierpliwość może skończyć się nawet u najłagodniejszego goldena na świecie. Dlatego nigdy nie powinno się zostawiać psa z małymi dziećmi bez opieki dorosłych. Wiele osób myśli, że z goldenem to w zasadzie nic nie trzeba robić, bo on z natury jest taki posłuszny. Nie podlega próbom pracy KRÓTKI RYS HISTORYCZNY: Berneński Pies Pasterski jest psem wiejskim o starym rodowodzie, wykorzystywanym u podnóża Alp, w części Wyżyny Szwajcarskiej i w okolicach Berna jako pies stróżujący, pociągowy i zaganiający. lengkapilah skema proses spermatogenesis berikut ini kelas 9. Historia i pochodzenie pointera – rasa myśliwska o długim pochodzeniuCharakter pointera- wiele zalet jednego psaWygląd pointera – elegancja i szlachetnośćWychowanie i szkolenie psów rasy pointer – bystry i chętny do naukiZdrowie pointera- cieszący się dobrym zdrowiem pies myśliwskiCzym karmić pointera – gotowe karmy czy dieta BARF?Pielęgnacja pointera – nieskomplikowana ale regularnaAkcesoria – co zakupić przed pojawieniem się pointera w domu?Hodowla – gdzie znajdę wymarzonego Pointera?Czy Pointer to pies dla mnie? Historia i pochodzenie pointera – rasa myśliwska o długim pochodzeniu Pointer jest uznawany za jedną z najstarszych ras myśliwskich, jednak co do jego pochodzenia do dzisiaj istnieje wiele kontrowersji. Psy te wyhodowano w Anglii, ale według jednej z teorii jego przodkowie najprawdopodobniej pochodzą z Hiszpanii. Inne teorie mówią, że pochodzi on z Włoch, Francji, czy Portugalii. Pierwotnym ich zadaniem było odnajdywanie i wskazywanie ptactwa czy zajęcy, na co wskazuje sama nazwa z ang. to point – wskazywać. Oczekiwano od nich zlokalizowania zwierzęcia, a gdy już poczuły właściwy trop przyjmował charakterystyczną pozę, która potocznie nazywa się stójka. Pies zastygał w bezruchu z podniesioną łapą do góry i tkwił w niej dopóki myśliwy nie da mu znać, aby przystąpił do wypłoszenia zwierzęcia z pól czy traw. W tym momencie najczęściej kończyło się odpowiedzialne zadanie Pointera, a złapaniem czy dogonieniem zwierzyny zajmował się inny towarzyszący myśliwemu pies. Przez lata starano się poprawić cechy Pointera i chcąc uzyskać doskonałego psa do polowań, krzyżowano go z innymi psami myśliwskimi, po których mógł odziedziczyć niezwykłą zwinność, węch czy wytrzymałość. Tymi psami były między innymi Foxhound, Greyhound czy Seter. Pointery używano również jako aportery, a nawet jako psy pracujące w wodzie, co sprawia, że jest to bardzo wszechstronna rasa. W Od XVIII wieku popularność Pointerów stale rosła, a to za sprawą szerokiego wykorzystywania broni palnej do polowań. Psy te stały się stałymi bywalcami dworów szlacheckich. Pierwszy wzorzec opracowany został w 1937 roku. Niestety podczas II Wojny Światowej mocno zmniejszyła się populacja tej rasy, podobnie zresztą jak i innych ras. Jedynymi krajami, w których udało się przetrwać licznej populacji Pointerów były Wielka Brytania i Stany Zjednoczone, gdzie psy te przetrwały trudne, wojenne lata. Powoli odbudowywano populację i ostatecznie wzorzec został zatwierdzony dopiero w 1970 roku. Rasa ta dzisiaj nie cieszy się już tak dużą popularnością, jednak posiada liczne grono swoich miłośników – w Wielkiej Brytanii do dzisiaj używany jest jako pies myśliwski. W Polsce najpopularniejsze były w XIX wieku. Według podziału na rasy opracowanego przez Międzynarodową Organizację Kynologiczną (FCI) Pointer został przypisany do grupy VII – Wyżły, sekcji 2 – wyżły brytyjskie. Pointery podlegają próbom pracy. Charakter pointera- wiele zalet jednego psa Pointer to pies energiczny, posiadającym wielki temperament. W domu umie zachowywać się spokojnie, o ile tylko jego potrzeby zostaną zaspokojone. Nie wolno zapomnieć, że ta rasa to przede wszystkim psy myśliwskie. Nie można traktować go jedynie jako psa towarzyszącego rodzinie, ponieważ potrzebuje on dużej dawki aktywności, podczas której będzie mógł się wykazać. Zdecydowanie nie jest to pies, który zadowoli się jedynie rzucaną mu piłeczką. Jedną z ważniejszych i bardzo cenionych cech charakteru Pointera jest niepohamowana ambicja i chęć podejmowania nowych wyzwań. W sferze uczuciowej Pointer również jest wyjątkowy. Bardzo mocno przywiązuje się do swojego właściciela. Do szczęścia potrzebuje bliskości swoich najbliższych, z którymi buduje silną więź. Z tego powodu nie powinno pozostawiać się go samotnie na długie godziny. Jeśli ma samotnie spędzić kilka godzin to kluczowym jest zapewnienie mu wcześniej dużej dawki ruchu. Pozwoli to rozładować jego energię i będzie mógł w spokoju oczekiwać powrotu najbliższych. Pointer wykazuje się ogromną cierpliwością i tolerancją w kontaktach z dziećmi. Oczywiście jak w przypadku innych psów, dzieci powinny być nauczone obchodzenia się z psem, ponieważ nie jest to zabawka. Najlepiej, jeśli ich wzajemne kontakty odbywać się będą pod kontrolą dorosłych. Nikogo nie powinno dziwić, że pies ten to doskonały łowca – a to z uwagi na drzemiący w nim silny instynkt łowiecki w połączeniu z doskonałym węchem. Nie jest to natomiast dobry pies stróżujący. Z radością przywita nie tylko znane mu osoby, ale z dużym prawdopodobieństwem również potencjalnych złodziei. Oczywiście nie jest to reguła – wobec obcych zdarza mu się czasem zachować ostrożność i nieufność. Pointer nie należy do psów szczekliwych, dlatego też jeśli nasz czworonóg głośno alarmuje to powinniśmy się tym zainteresować i sprawdzić, co zaniepokoiło naszego pupila. Psy tej rasy nie są też skłonne do zniszczeń pod warunkiem, że zapewni się im wystarczającą aktywność fizyczną i stymulację umysłową. Jeśli tego nie dopilnujemy, to istnieje niebezpieczeństwo, że Pointer rozładuje swoją energię na znajdujących się w jego otoczeniu przedmiotach. Z innymi psami nasz pupil będzie mógł stworzyć braterską więź pod warunkiem, że od małego będzie do nich przyzwyczajany. Z kotami niestety bywa różnie. Jeśli Pointer będzie się wśród nich wychowywał to nie będzie miał większych problemów żeby je zaakceptować. W przypadku obcych kotów rzecz może się mieć zgoła inaczej. Warto zawsze mieć na uwadze, że to jest pies myśliwski. Chociaż jego instynkt głównie odnosi się do ptactwa, to należy zachować czujność jeśli chodzi o napotkane, obce koty. Pointer to pies energiczny, posiadającym wielki temperament. W domu umie zachowywać się spokojnie, o ile tylko jego potrzeby zostaną zaspokojone. Nie wolno zapomnieć, że ta rasa to przede wszystkim psy myśliwskie. Wygląd pointera – elegancja i szlachetność Pointer jest psem dużym o bardzo eleganckiej sylwetce. W kłębie pies osiąga 63-69 cm, a suki 61-66 cm wysokości. Psy ważą średnio od 25 do 43 kg, natomiast suki od 20 do 29 kilogramów. Sylwetka Pointera jest harmonijnie zbudowana. Budowa ciała jest silna, lecz niezwykle smukła jak na tak dużego psa. Jedną z cech, która cechuje te psy to ich długie nogi, które służą niejako jako jego narzędzie ich pracy. Głowa osadzona jest na długiej szyi, z wyraźnie zaznaczonym stopem i dumnie noszona w górze. Oczy Pointera są duże i pełne łagodnego spojrzenia. Kolor oczu jest orzechowy lub brązowy – w zależności od umaszczenia. Uszy są wysoko osadzone, trójkątne, wiszące i przylegające do głowy. Nos jest ciemny, jednak dopuszczalny jest nieco jaśniejszy u osobników o umaszczeniu cytrynowo – białym. Grzbiet pointera jest silny z szeroką klatką piersiową. Kończyny mocne i dobrze umięśnione. Ogon jest średniej długości, noszony prosto z grzbietem lub pod nim. Jest prosty i zwęża się ku końcowi. Pointer ma krótką sierść, idealnie gładką i twardą. Umaszczenie może być dwukolorowe, jednokolorowe, jak i trójkolorowe. Najczęściej mają one umaszczenie łaciate cytrynowo – białe, pomarańczowo-białe, wątrobiano-białe lub czarno-białe. Wszystkie kolory mogą występować w cętki, jak i jako pojedyncza barwa – biała lub w różnych odcieniach brązowego. Pointer porusza się w sposób pewny siebie, płynny, a zarazem z dalekim wykrokiem z mocno zaznaczonym ruchem tylnych łap. Wychowanie i szkolenie psów rasy pointer – bystry i chętny do nauki Pointer ceniony jest nie tylko za swoje walory i cechy myśliwskie, ale również za to, że rasa ta jest niezwykle inteligenta. Bardzo chętnie współpracuje, szybko się uczy i rozumie, czego od niego się oczekuje. Mówi się, że Pointer to najbardziej posłuszna rasa ze wszystkich psów myśliwskich. Bardzo źle znosi jakąkolwiek agresję i przemoc, dlatego wychowanie i szkolenie bezwzględnie powinno opierać się na pozytywnych bodźcach. Ten niezwykły pies wszelką doznaną krzywdę i niesprawiedliwe traktowanie zapamięta na bardzo długo. Potrafi się wówczas zamknąć w sobie, co w rezultacie może doprowadzić do odmowy jakiejkolwiek współpracy. Pointer potrzebuje jasno określonych zasad i zadań do wykonania. W innym wypadku zorganizuje sobie czas sam, co nie zawsze może spodobać się właścicielom, tym bardziej, że są to psy bardzo kreatywne. Można rzec, że rodzą się wypełnione olbrzymimi pokładami energii, dlatego ich wychowanie powinno zacząć się od pierwszych dni w domu. W okresie szczenięcym bardzo rozrabia i uspokaja się nieco kiedy osiąga dorosłość. Ważnym, kluczowym wręcz aspektem w szkoleniu każdego psa jest wcześnie wprowadzana socjalizacja. Podobnie jest w przypadku Pointera. Pupil od małego powinien być oswajany z innymi psami, ludźmi czy miejskim zgiełkiem. Psy tej rasy lubią samowolne wycieczki, dlatego kluczowym elementem jest dobrze ogrodzony teren wokół domu, a na spacerach czujność i ostrożność. Pointer potrzebuje dużej ilości ruchu i różnych aktywności. Jeśli pies nie jest wykorzystywany w myślistwie można zapewnić mu alternatywne formy ruchu, które z pewnością przypadną mu do gustu. Miasto nie jest jego najlepszym miejscem do życia – prawdziwą miłością jest las i otwarta przestrzeń, na której będą mogły dać upust energii. Nawet jeśli pies nie pracuje zawodowo, dobrze jest ćwiczyć z nim tak zwaną “’stójkę”. Raz, dwa razy w tygodniu potrzebuje prawdziwej, długiej aktywności, przy której się wybiega. Doskonałym rozwiązaniem jest zapisanie psa do psiego przedszkola, gdzie od małego będzie poznawać poszczególne komendy, zachowania, a także będzie miał kontakt z innymi czworonogami. Drugą opcją jest trenowanie psa pod okiem doświadczonego trenera, który ma wiedzę na temat pracy z psami myśliwskimi. Zdrowie pointera- cieszący się dobrym zdrowiem pies myśliwski Pointery na ogół są psami zdrowymi, jednak ze względu na ich wielkość może wystąpić dysplazja stawów biodrowych. U czworonogów tych mogą pojawić się schorzenia serca, czy choroby nerek. Inną dość niespotykaną chorobą, która może spotkać psy tej rasy jest dysplazja mieszkowa czarnych włosów czy po prostu dysplazja mieszkowa. Są też narażone na alergie czy choroby oczu jak postępujący zanik siatkówki (PRA) czy wywinięcie się powieki (etropium). Osobniki z przeważającą ilością koloru białego w umaszczeniu są narażone na głuchotę. Na szczęście istnieje badanie słuchu, tak zwaną metodą BAER, która może całkowicie wykluczyć głuchotę lub określić jej stopień. Pointer jest psem odpornym na warunki atmosferyczne. Mimo tego, że jego sierść jest krótka to bardzo dobrze radzi sobie podczas mroźniejszych dni. Rasę tę cechuje wrodzona wytrzymałość, która sprawia, że mogą pracować nawet podczas upałów. Jednak należy zawsze mieć przy sobie wodę pitną dla psa i miejsce, w którym będzie mógł się schronić przed przegrzaniem i odpocząć. Nie mniej jednak, warto unikać nadmiernej aktywności w ciągu upalnych dni i w samo południe. Zadbany Pointer dożywa średnio około 13 lat, co na dużego psa jest świetnym wynikiem. Czym karmić pointera – gotowe karmy czy dieta BARF? Ze względu na swoje rozmiary i dużą aktywność fizyczną Pointer potrzebuje karmy dopasowanej indywidualnie pod niego i dobrej jakości. Dobierając karmę należy brać pod uwagę wiek, wagę, aktywność fizyczną i ewentualne schorzenia psa. Pointer nie należy do ras wybrednych, dlatego jego żywienie nie jest skomplikowane. Jest to pies bardzo energiczny dlatego posiada on wysokie zapotrzebowanie kaloryczne. Oczywiście jeśli pies nie pracuje to należy ograniczyć ilość pożywienia tak, aby nie doprowadzić do tycia, a w rezultacie do groźnej dla niego nadwagi. Co do sposobu jego żywienia nie ma jasno określonej najlepszej metody. Można podawać mu zarówno gotowe karmy suche, czy mokre, jak i dietę opartą na samodzielnym gotowaniu. Ważne, aby karmy pochodziły od sprawdzonych producentów i cechowały się wysoką zawartością mięsa w składzie. Zawsze trzeba zwracać uwagę na skład karmy. Jest to o tyle ważne, że karma nie powinna zawierać w sobie zbędnych zapychaczy i konserwantów, a jedynie wartościowe elementy dla prawidłowego rozwoju naszego psiego przyjaciela. Posiłki gotowane w domu powinny być wzbogacane o odpowiednie suplementy i witaminy. Warto rozważyć wizytę u psiego dietetyka, który pomoże nam ułożyć odpowiednio zbilansowany jadłospis dla naszego pupila. Oczywiście możemy też zasięgnąć rady u weterynarza. Trzeba pamiętać, że względu na swoją wielkość, rasa ta jest narażona na skręt żołądka. Mniejsze, ale częściej podawane posiłki pomogą nam tego problemu uniknąć. Po posiłku pies powinien zapewniony mieć odpoczynek – minimum godzinę. Koło miski z jedzeniem powinna zawsze stać miska ze świeżą wodą pitną, aby Pointer mógł zaspokoić swoje pragnienie. Woda powinna być wymieniana minimum raz dziennie. Dieta jest kluczowym elementem, który ma kolosalne znaczenie zarówno dla dobrego samopoczucia psa, jak i jego zdrowia Pielęgnacja pointera – nieskomplikowana ale regularna Codzienna pielęgnacja Pointera nie jest skomplikowana, a to dzięki jego krótkiej sierści. Pies ten niewielkie ilości sierści gubi przez cały czas, jednak najbardziej intensywnie linieje na jesień i zimę. Krótki i twardy włos chętnie wbija się w tapicerkę, z której niechętnie wychodzi, dlatego w pielęgnacji ważna jest systematyczność. Dzięki regularnym zabiegom pielęgnacyjnym uzyskamy piękny i lśniący włos u naszego psa. Do regularnego wyczesywania martwego włosa sprawdzi się gumowa lub silikonowa szczotka. Do usuwania zabrudzeń i nabłyszczania sierści doskonała będzie twarda szczotka z naturalnego włosia z dzika. Przydatne będą również wilgotne chusteczki pielęgnacyjne. Po spacerze lub pracy w polu czy lesie należy dokładnie sprawdzić sierść psa szukając nieproszonych gości. Pointer na ogół jest psem czystym, dlatego wystarczy go wykąpać raz na jakiś czas. Do kąpieli używamy szamponów przeznaczonych dla ras krótkowłosych lub takich, które zaspokoją aktualne potrzeby włosa psa – nawilżające, odświeżające czy podkreślające kolor. Co ciekawe Pointer nie wydziela charakterystycznego “psiego zapachu”, co pomaga mu w pracy podczas polowań. Niektóre Pointery mają skłonność do alergii, a w takim przypadku sprawdzą się szampony hipoalergiczne. Poza sierścią koniecznie dbać trzeba o oczy, uszy i pazury. Zwisające uszy narażone są na infekcje dlatego wskazana jest częsta ich kontrola. Jeśli pies nie ściera pazurów samodzielnie należy je regularnie, delikatnie przycinać. U ras dużych nie występuje tak rażący problem odkładania się kamienia nazębnego, jednak nie oznacza to, że on w zupełności nie powstaje. Ważna jest profilaktyka i dbanie o higienę jamy ustnej psa. Pomogą nam w tym dostępne na rynku pasty do zębów dla psów, żele, a także środki dodawane do jedzenia czy wody. Systematyczna pielęgnacja nie tylko przyczyni się do pięknego wyglądu naszego psiaka, ale również umocni więź z pupilem. Duża ilość czworonogów nie lubi zabiegów pielęgnacyjnych, dlatego w celu uniknięcia dyskomfortu psa należy przyzwyczajać do nich od małego. Pointer jest psem stosunkowo dużym, dlatego swobodne jego wykąpanie w domowych warunkach może nieraz okazać się problematyczne. Nie jest to powód do zmartwień, ponieważ z pomocą przychodzą nam salony pielęgnacji zwierząt, gdzie groomerzy posiadają odpowiedni sprzęt, dopasowany do wielkości różnych czworonogów. Akcesoria – co zakupić przed pojawieniem się pointera w domu? Wyczekując pojawienia się naszego czworonożnego przyjaciela w domu nie można zapomnieć o zakupie niezbędnych dla niego akcesoriów. Wyprawka musi obejmować wszystkie niezbędne elementy. Podstawowym elementem są miski na jedzenie i wodę. Dobrze wybrać te wysokiej jakości i odpowiedniej wielkości. Dobrym rozwiązaniem jest zaopatrzenie się w takie, które są stelażu, dzięki czemu duże psy nie muszą się nisko schylać a stelaż można regulować w miarę wzrostu psa. Kolejnym ważnym elementem jest legowisko, na którym pupil będzie mógł odpocząć po przechadzce i zabawach. Posłanie powinno być przede wszystkim dla psa, dlatego musi być dobrane do jego wielkości, aby mógł na nim swobodnie wypoczywać. Ważną kwestią jest miejsce, w którym będzie ustawione legowisko. Pointer to pies rodzinny, dlatego nawet podczas odpoczynku będzie spokojniejszy mając przy sobie swoich najbliższych. Przy wyprowadzaniu psa dobrze sprawdzą się dobrze dopasowane szelki typu guard lub obroża i długa smycz, która zapewnia psu komfort podczas poruszania się. Przy skłonności do samowolnych wędrówek, zwłaszcza w chwili, gdy złapią trop ptaka przyda się adresówka z danymi właściciela. Koniecznie też trzeba psa zaczipować. Pointer to pies żywiołowy, a same spacery mogą nie wystarczyć, aby zaspokoić jego potrzeby. Zabawki wszelkiego rodzaju sprawdzą się doskonale jako dodatek codziennej aktywności. Piłeczki, sznurki, czy pluszaki będą dobrym pomysłem, o ile nie posiadają małych elementów, które mogą zostać ewentualnie połknięte. Warto zadbać też o rozwój umysłowy naszego pupila – tu przydatne będą zabawki interaktywne i logiczne. Do systematycznej, codziennej pielęgnacji należy zaopatrzyć się w niezbędne do tego akcesoria i kosmetyki oraz preparaty. A w celu zapewnienia bezpieczeństwa podczas podróży samochodem powinniśmy zaopatrzyć się w odpowiedni transporter lub klatkę kennelową dopasowaną do wielkości naszego podopiecznego. Hodowla – gdzie znajdę wymarzonego Pointera? Posiadanie psa wiąże się dużą odpowiedzialnością. Nie jest to decyzja, która powinna zostać podjęta pochopnie, ponieważ to z jakiej hodowli będzie nasz szczeniak jest kluczowe dla jego zdrowia i pierwszej socjalizacji. Przeglądając ogłoszenia wystawiane przez hodowców szczególną uwagę zwróć na zamieszczane informacje i zdjęcia. Ważnym elementem jest to, czy hodowla jest zrzeszona w ZKwP (Związku Kynologicznym w Polsce), która bezpośrednio podlega pod najważniejszy organ jakim jest Międzynarodowa Organizacja Kynologiczna (FCI). Hodowle w niej zrzeszone przechodzą staranne i rutynowe kontrole, dzięki czemu mamy pewność co do warunków w nich panujących. Nie ma jakiejkolwiek możliwości, aby rodzice szczeniaków byli ze sobą spokrewnieni, a także wymagane są szczegółowe badania pod kątem występowania poszczególnych chorób typowych dla danej rasy. Często w Internecie można natknąć się na bardzo atrakcyjne cenowo ogłoszenia. Bądź bardzo ostrożny – takie oferty często pochodzą od pseudo hodowli, którym zależy tylko na szybkim zysku na szczeniakach. W takim przypadku nie ma pewności co do czystości ich genów, ani warunków w jakich są trzymane i hodowane. Pointer nie jest rasą bardzo popularną w naszym kraju, a co za tym idzie liczba hodowli jest proporcjonalnie mniejsza. Wiele osób decyduje się na zakup z zagranicznych hodowli, ponieważ tam jest znacznie większy wybór. Cena jest zależna od pochodzenia psa, wieku, płci, umaszczenia i samej renomy hodowli a także tego, czy jest to hodowla krajowa, czy zagraniczna. Ceny zaczynają się od około 3500 zł ale osobniki sprowadzane z zagranicznych, renomowanych hodowli mogą kosztować nawet kilka tysięcy euro. Zawsze przed dokonaniem zakupu udaj się do wybranej przez siebie hodowli, aby na własne oczy przekonać się o panujących tam warunkach, jak i zapoznać się ze swoim przyszłym członkiem rodziny. Nie wahaj się zapytać o nurtujące Cię pytania, ale nie zapomnij również poprosić o przedstawienie Ci dokumentacji wraz z wykonanymi niezbędnymi badaniami. Czy Pointer to pies dla mnie? Pointer potrzebuje właściciela, który tak jak on kocha ruch i prowadzi aktywny tryb życia. Z uwagi na swoje przeznaczenie odnajdzie się oczywiście przy boku myśliwego – będzie wówczas w swoim żywiole. Rzecz jasna nie trzeba być myśliwym, aby posiadać Pointera – pomimo tego, że jest to pies myśliwski nadaje się też oczywiście jako towarzysz życia osób nie polujących. Warto jednak pamiętać, że Pointer to pies, który nie odnajdzie się w miejskim zgiełku. Do pełni szczęścia potrzebuje otwartej przestrzeni – łąk, pól i lasów. Biorąc pod uwagę jak bardzo żywiołowe i energiczne są to psy, osoby starsze i mało aktywne nie powinny raczej rozpatrywać tej rasy. Właścicielem Pointera powinna zostać osoba aktywna, lubiąca ruch i będąca w stanie zapewnić psu wystarczającą porcję aktywności. Ponadto powinna być zrównoważona i obdarzyć psa uczuciem równym temu, którym pies obdarzy ją. Pointer odnajdzie się w także w rodzinie posiadającej dzieci. Jeśli docenisz nadzwyczajność i szlachetność tego wspaniałego psa, obdarzysz go uczuciem a także dasz upust jego energii to stworzysz z nim fantastyczną więź na długie lata. Wyświetlanie postów z czerwiec, 2017 Hej, dzisiaj następny post dotyczący sportu. Zapraszam do czytania ;) Tak jak widać, dzisiaj opisuje sport Dogfrisbee. Pewnie prawie każdy z was zna ten sport. Może nie koniecznie jako sport, lecz jako zabawę z psem. Sport pochodzie z Ameryki, lecz jest tego dość dziwna historia. Jakieś 25 lat temu pewien mężczyzna, podczas meczu piłkarskiego wszedł na boisko i rzucił frisbee swojemu pupilowi. Dziwne, prawda? :D. Oczywiście w sporcie, używa się krążka który nie uszkadza psich zębów. Jest on dość miękki. Jak wiadomo w tym sporcie, właściciel rzuca swojemu psu krążek. Jeden pokaz trawa dwie minuty, w tym czasie pies jak i jego właściciel musi pokazać jak najwięcej, mile widziane są różne sztuczki. W ocenianiu ważna jest pomysłowość, trudność trików lub rzutów oraz płynność wykonania. W tym sporcie jest kilka dyscyplin. Są takie: Superminidistance - na specjalnie wyznaczonym polu pies aportuje dysk. Strefa łapania podzielona jest na pola, z których każde jest punktow Hej, dzisiaj nastąpiło zakończenie roku szkolnego! Więc oznacza to, że zaczęły się wakacje! Więc życzę wam miłych i pełnych wrażeń wakacji. Tylko pamiętajcie o ostrożności, aby przypadkiem nie trafić do szpitala!. Chrońcie siebie i swojego psa!. Tutaj pisałam o upałach z psem a tutaj ja przygotować psa na wakacje. Więc jeszcze raz szczęśliwych wakacji! Hej, dzisiaj następna rasa psa, zapraszam do czytania ;). Jest to rasa Norfolk Terier, jak dla są to bardzo słodkie psy :). Żyją 12 do 15 lat. Mierzy 25-26cm a waży 5-8kg. Są to małe psy, lecz bardzo urocze ;). Są wesołe, pewne siebie, energiczne, nieustraszone i energiczne. Rasa ta nie podlega próbom pracy. Jest to jeden z najmniejszych terierów. Ma in krótkie łapy, oraz krótki grzbiet. Mimo to ma mocne kości i ciało. Pyszczek również mają mocny. Zęby mają średnie, lecz jeśli jest on taki mały to można powiedzieć, że zęby są dość duże :). Oczy są głęboko osadzone, mają one kolor czarny lub ciemnobrązowy. Uszy są średniej wielkości, są w kształcie litery V. Szyja średniej długości. Ogon jest średniej wielkości, jest osadzony wysoko. Łapy mają małe i krótkie. Poruszają się swobodnie. Sierść jest twarda i przylegająca. Kolor sierści może być rudy, siwo rudy (grizzle), czarny z podpalanym i pszeniczny. Jest on psem miłym więc nadaje się do rodzin ;). Trzeba jednak teg Hej, dzisiaj post na temat obroży kolczatki. Napisze jakie ma zastosowania i co o niej sądze. Zapraszam do czytania ;). Po pierwsze, to jak ona wygląda. Więc wygląda tak: Jak dla mnie ona już wygląda źle, a to co robi jest jeszcze gorsze. Od razu pisze, że ja nie lubie jak ktoś używa takiej obroży, rozumiem że można tak dobrze wytresować psa, ale są inne sposoby które nie ranią psa. Co mam na myśli pisząc ranią, otóż taka obroża mam za zadanie zadawać ból psom. Metolowa obroża, tak jak widać ma wystające druciki a skórzana jest zakończona metalowymi ćwiekami. Tak wygląda skórzana: Są one okropne. Aby nauczyć psa aby ładnie chodził na smyczy nie trzeba zadawać bólu, można się tego nauczyć. tutaj pisałam jak nauczyć psa chodzenia na smyczy bez używania kolczatki! Pisałam tam o obrożach łańcuchowych a nie o kolczatkach. Naprawdę, zachęcam was abyście zamiast używania kolczatek użyli czegoś innego. Są obroże łańcuchowe, nawet wystarczy zwykła obroża lub Hej, mam dla was pewną wiadomość. Ze względu na to, że w sobote jadę na wesele a w niedziele są poprawiny, to nie napiszę. W poniedziałek postaram się coś napisać. Hej, na początku chciałam przeprosić, że nie było postów. Byłam zajęta, ponieważ przygotowuje się do występu na koniec roku oraz do konkursu gdzie wraz z koleżankami będe tańczyła. Dzisiaj będzie następna rasa psa, zapraszam do czytania ;). Rasa ta nie jest jak dla mnie najładniejsza, ale jest całkiem fajna :D. Żyją 13 do 15 lat. Ważą 2,3- 5,4kg, więc mało. Suczka mierzy 23-30cm a pies 28-33cm. W wielkości jest podobny do chihuahua , ponieważ ta rasa mierzy ok. 25 cm. Psy te są czujne, czułe, wesołe, łagodne, radosne i żywe. Rasa ta nie podlega próbom pracy. Mają one mały i wąski pyszczek. Trzeba na nie uważać, ponieważ są delikatne. Uczy są duże i stojące. Oczy mają bardzo ciemne. Są dwa rodzaje Grzywaczy Chińskich, jest odmiana owłosiona i nieowłosiona. Tak wygląda owłosiona: U odmiany nagiej, włos występuje tylko na głowie, łapach i ogonie. Z ciekawostek może być to, że włos zmienia kolor, w lato jest ciemniejszy a w zime jaśniejszy. Rasa ta jes Hej, dzisiaj następny sport :). Zapraszam do czytania ;). Jest to sport Flyball. Polega on szczególnie na tym aby złapać piłkę. Pies musi przebiegnąć przez cztery przeszkody, gdy pies naciśnie łapą na nie to wyskakuje piłka, pies musi ją złapać i w najszybszym czasie powrócić do właściciela. Sport ten jest zbudowany z drużyn, w jednej drużynie są cztery psy. Na torze są ustawione cztery płotki, są one oddalone od siebie 3,05m. Łącznie tor ma długości. Przeszkody mają od do 35cm wysokości, są różne wysokości ponieważ zależy to od wielkości psa, najmniejszy przeskakuje oczywiście najmniejsze a największy najwyższe. Gdy trwa wyścig właściciel musi pozostać poza linią startu lub mety. W Polsce znajduje się kilka klubów z tym sportem. Takie są: Fractal Flyball Team, Trójmiasto Lospiesos Flyball Team, Olsztyn PsiaKrew Flyball Crew, Trójmiasto PSYchosis, Kraków Rude Dogz Flyball Club TNT Flyball Team, Opole Triggers, Tarnowskie Góry Ultra Flyball Team, Tc Hej, dzisiaj kolejna rasa psa, jest to rasa Nagi Pies Meksykański. Zapraszam do czytania ;). Na pewno nie jest w moim typie, nie lubię takich psów :D. Nazwa to Nagi Pies Meksykański, i już wiadomo dla czego, te psy nie mają żadnego owłosienia. Żyją one 12 do 15 lat. Mierzą do 60cm a ważą 20 kg. Jest to mała rasa, na przykład chichuachua mierzy ok 25cm. Ciekawostką może być to że ta rasa ma również naukową nazwę, brzmi ona Canis lupus familiaris, dosyć dziwnie :D. Jest to pies w typie charta. Rasa ta nie podlega próbie pracy, jeśli nie wiecie co to to dowiecie się tutaj . Psy te są towarzyskie, inteligentne, czujne, opiekuńcze, spokojne i wesołe. Były one hodowane w Meksyku aby ogrzewać stopy swojego właściciela podczas psu :o. Smutne jest to, że również były składane jako ofiary przez Azteków :(. Występują one w trzech rozmiarach, w małym, średnim i dużym. Istnieje również odmiana która posiada włos. Jeśli chodzi o umaszczenie to może być czarne, płowe, pręgowane, C Jednak dzisiaj nie napiszę :( Niedługo będe jechała na wesele, więc musze pojechać na zakupy i kupić sukienkę i inne rzeczy, i właśnie dzisiaj jade a nawet zaraz. Przepraszam. Hej, mam dla was chyba dobrą wiadomość ;). Będe pisała częściej, ponieważ już jest mało lekcji zaraz wakacje i mam więcej czasu. Mam nadzieję, że się ucieszycie ;) Jutro będzie następny post ;* A tak przy okazji znów zauważyłam że jest mniejsza aktywność na blogu, rozumiem może poprawiacie sprawdziany lub kartkówki. Jeszcze raz zachęcam do tego co było w ostatni poście, czyli napisać co sądzicie o moim blogu, lub czy chcecie jakieś zmiany. Hej, odzywam się dzisiaj drugi raz. Pisze tego bloga już sporo ale nie wiem do końca co sądzicie o tym blogu. Jakie są minusy, jakie plusy? Czy coś w nim zmienić? Ja sama nie wiem co byście woleli na tym blogu, czy pisać jakieś inne posty. Jeśli chcecie jakiś post to śmiało piszcie co chcecie abym napisała. Bardzo się ucieszę jeżeli napiszecie na pocztę lub w komentarzu coś sądzicie o tym blogu lub co zmienić. Hej, jak opisywałam niektóre psy to pisałam, że są poddane próbie pracy. Lecz co to jest? Właśnie się dowiecie w tym poście, zapraszam do czytania ;) Więc próba praca to taka jakby impreza której celem jest sprawdzenie i podnoszenie jakości użytkowej psów myśliwskich. Czyli pisząc prościej sprawdza to czy psy są użytkowe czyli czy potrafią na przykład tropić. Impreza jest organizowana przez Polski Związek Łowiecki. Gdy ocenia się psa, nie tylko potrzebne są cechy wrodzone psa ale również to czego nauczył się podczas szkolenia. Takie próby oraz konkursy pracy dzielą się na kilka rodzajów (jeśli źle napisałam rodzajów lub rodzai, to przepraszam :D) konkurs pracy tropowców oraz ocena tropowców w naturalnym łowisku próby (do 36. miesiąca życia) i konkursy pracy posokowców oraz ocena pracy posokowców w naturalnym łowisku konkurs pracy retrieverów (trzy rodzaje konkursów w tym klasa A – próby pracy młodych psów) próby pracy wyżłów (do 24. miesiąca życia) próby i konkursy pracy psów m Hej, dzisiaj nie napisze, ponieważ nie ma mnie w domu. Jutro napiszę następny post. Czekajcie cierpliwie ;). Posiadacze czworonogów doskonale wiedzą, jak znakomity wpływ mają na nich ich podopieczni. Pies w domu działa na nas uspokajająco, obniża poziom stresu i wprowadza domowników w pozytywny nastrój. Zastanawialiście się kiedyś nad tym, czy zabrać psa do pracy i czy jego obecność wpłynie korzystnie na atmosferę w miejscu pracy? Zdaniem ekspertów tak. Nic więc dziwnego, że coraz więcej pracodawców propaguje pomysł zabieranie psa do pracy. Jak jednak wygląda to w świetle prawa? Czy można przyjść z psem do pracy?Przez aktualizacja dnia 18:58 Czy można przyjść z psem do pracy? Jak w świetle prawa wygląda kwestia zwierząt w miejscu pracy? O dziwo prawo nie zabrania przychodzenia ze zwierzętami do pracy. Taka możliwość zależeć więc będzie od charakteru naszej pracy oraz woli pracodawcy i pozostałych pracowników. O ile w niektórych branżach obecność zwierząt w pracy w żadnym razie nie jest możliwa, o tyle w przypadku pracy biurowej nic nie powinno stać na przeszkodzie. Nie dziwi więc fakt, że rosnąca liczba właścicieli firm pozwala swoim pracownikom na zabieranie psa do pracy. Takie rozwiązanie spowodowane jest przede wszystkim troską o samopoczucie pracowników oraz ich podopiecznych. Na pytanie jednak, czy zabieranie psa do pracy jest w naszym przypadku możliwe, każdy z nas musi odpowiedzieć samodzielnie. Wszystko zależeć będzie od charakteru naszego zwierzęcia, jego usposobienia i wielkości. Pamiętajmy, że nie każdy zwierzak dobrze odnajdzie się w nowej przestrzeni, w której obowiązują określone zasady. Nie każdy stworzony jest do przebywania w jednym miejscu przez wiele godzin, a także do obecności wielu nowych osób. Niektóre psy są bardzo wrażliwe na bodźce zewnętrzne, łatwo się rozpraszają lub potrzebują wiele uwagi, co mogłoby uniemożliwiać nam (i naszym współpracownikom) wykonywanie codziennych obowiązków. Zwierzęta w miejscu pracy i ich wpływ na ludzi Jak dowodzą badania przeprowadzone przez Centrum Badań Interakcji człowiek-zwierzę Uniwersytetu w Missouri, obecność psa w biurze pozytywnie wpływa nie tylko na jego właściciela, ale także na pozostałych pracowników. Co ciekawe, znaczne obniżenie poziomu stresu i wzrost produktywności, powodowane obecnością czworonoga, widoczne są zarówno w przypadku pojedynczych pracowników, jak i całych zespołów. Dodatkowo u pracowników, którzy zabierają do pracy swoje psy, widać wyraźną poprawę nastroju i mniejsze poczucie winy, co przekłada się także na większa równowagę między życiem prywatnym, a zawodowym. Główne zalety zwierząt w miejscu pracy: ich obecność sprzyja mniejszej produkcji kortyzolu, przez co obniża się poziom stresu pracowników; obniża ciśnienie krwi i pozytywnie wpływa na pracę serca; zwierzęta to pretekst do rozmowy ułatwiający nawiązywanie rozmowy i relacji; interakcja ze zwierzętami pobudza chęć do działania i kreatywność; obecność pupila sprawia, że właściciel czuje się bezpieczniej i bardziej komfortowo, przez co pracuje wydajniej i efektywniej; obecność psów w miejscu pracy wpłynie też korzystnie na wizerunek pracodawcy, jako firmy przyjaznej zwierzętom! O ile w Polsce zabieranie psa do pracy nie jest jeszcze zjawiskiem powszechnym, o tyle za granicą jest to rozwiązanie często praktykowane zarówno przez większe, jak i mniejsze firmy. Co więcej – za granicą czworonogi doczekały się nawet swojego święta. Co roku, 24 czerwca, obchodzony jest dzień „Take Your Dog To Work Day”, który ma propagować obecność zwierząt w miejscu pracy. Pomysł ten jest autorstwa Brytyjczyków i szybko został zaadaptowany przez Amerykanów, Kanadyjczyków oraz Australijczyków. Nie da się ukryć, że działania takie przynoszą korzyści nie tylko pracownikom i samym firmom, ale także wpływają na pozytywny PR marki. Wśród znanych zagranicznych firm, które propagują obecność zwierząt w miejscu pracy, należy wymienić Amazon, Autodesk, Google, czy Freshmail. W Polsce takich miejsc także nie brakuje – czworonogi można zabierać do CD Projekt, DaftCode, wydawnictwa Prószyński i Ska oraz Radia Zet. Od wielu lat zwierzęta są obecne w biurach producenta karmy Purina. Firma prowadzi również program "Pets at work", dzieląc się swoim doświadczeniem i pomagając firmom rozpocząć inicjatywę "Zwierzęta w pracy" u siebie. Także w siedzibie Wamiz w Paryżu, czworonogi są stałymi gośćmi. Pracownicy naszej firmy, jeśli tylko chcą, mogą zabierać swoich podopiecznych do biura, w którym psy mają swoje miski i legowiska. W ten sposób przez cały dzień psy cieszą się obecnością nie tylko swoich właścicieli, ale również czworonożnych kolegów. Na stałe mieszka z nami również świnka morska Pixelle. I wiecie co? Uwielbiamy ich obecność! :-) Przeczytaj również: Jakie obowiązki ma opiekun psa mieszkającego w mieście? Ile wynosi podatek od psa? Obowiązek sprzątania po psie Jak często wyprowadzać psa na spacer? Dlaczego warto zaczipować psa? Dlaczego nie wolno zostawiać psa samego pod sklepem? Co oznacza żółta wstążka na obroży psa? Czy psy mogą wchodzić do restauracji? Czym są kocie i psie kawiarnie? Dog walker - poznaj zawód wyprowadzacza psów! Hokkaido to japoński szpic, który swoją nazwę zawdzięcza dokładnemu miejscu pochodzenia – wyspie Hokkaido. To tak zwane psy pierwotne, czyli jedne z najstarszych ras na świecie. Dzięki hermetycznemu środowisku ich wygląd na przestrzeni tysięcy lat nie uległ większym zmianom, dlatego też dzisiaj uznawane są także za pomnik przyrody Japonii. Dowiedz się więcej o tej niezwykłej rasie! Szpic japoński – historia hokkaido Niewiele jest ras psów, których historia jest tak dobrze udokumentowana, aczkolwiek wciąż skrywa wiele tajemnic. Hokkaido – pies tej rasy znalazł się na wyspie o tej samej nazwie około 1100 roku wraz z emigrantami z wyspy Honsiu. Wcześniej, około 3000 lat temu, razem z Ajnami podróżowały one po terenach dzisiejszej Azji i stopniowo przystosowywały się do życia na wyspach. Były to przede wszystkim psy myśliwskie, których zadaniem było polowanie między innymi na niedźwiedzie. Hokkaido są bardzo odpornymi psami, co wynika z warunków, w jakich się rozwijały. Niestraszna jest im długa i śnieżna zima, jak i wyjątkowa zmienność aury, charakterystyczna dla wysp. Niespodziewane ofiary wojny. Hokkaido – pies na wyginięciu Działania wojenne z okresu II wojny światowej miały ogromny wpływ na populację zwierząt, w tym na psy hokkaido. W połowie XX wieku rasa ta była na skraju wyginięcia, ponieważ jej przedstawiciele nie tylko pełniły rolę psów stróżujących i myśliwskich, ale również stanowiły pokarm dla ludzi. W 1937 roku nadano psom hokkaido tytuł pomnika przyrody, dzięki któremu pomimo zaledwie kilku psów mieszkających na wyspie, udało się odtworzyć rasę. Hokkaido – pies, który nazywany jest także japońskim szpicem, obecnie nie jest już psem myśliwskim, ale nadal podlega próbom pracy. Jak wygląda Hokkaido – pies z wysp? Hokkaido – pies pochodzący z Japonii, to średniej wielkości szpic o bardzo proporcjonalnym i mocnym kośćcu, czasami mylony z shiba inu. Jest niezwykle muskularny, ma małe i szeroko rozstawione oczy, trójkątne uszy oraz wysoko osadzony, gruby i zawinięty do góry ogon. W kłębie hokkaido osiąga 50 centymetrów i waży do 25 kilogramów, choć samice są nieco lżejsze. Włos okrywowy u japońskiego szpica jest prosty, sztywny i twardy, umaszczenie w charakterystycznym kolorze sezamowym, białym, pręgowanym, czerwonym lub czarnym z podpaleniami. Jak przystało na psa przystosowanego do trudnych warunków, ma również bardzo gęsty, ale jednocześnie niezwykle miękki podszerstek. Hokkaido – pies japoński. Jaki jest? Choć pochodzące z Japonii psy kojarzą się ze słodkimi misiami, są to niestety psy dość trudne w ułożeniu. Nie zaleca się rasy hokkaido na pierwszego pupila. To przede wszystkim bardzo inteligentne psy, które wymagają ciągłego szkolenia, nauki wykonywania poleceń i bardzo dużej aktywności, jak przystało na psy, które polowały na dziką zwierzynę. Hokkaido – pies nie nadaje się na czworonoga do bloku – to rasa, która odnajdzie się tylko i wyłącznie w domu z ogrodem, po którym będzie mógł spokojnie biegać i rozładowywać nadmiar energii. Idealny właściciel to myśliwy, który będzie umieć zadbać o jego naturalne instynkty, lub sportowiec, który zabierze psa ze sobą na trening. Wyjątkowa inteligencja szpica japońskiego hokkaido Hokkaido jest psem niezwykle inteligentnym. Już jako szczenię potrzebuje odpowiedniej motywacji! Niezwykle ważne jest wykorzystywanie w jego wychowaniu mat węchowych, jak i skorzystanie z profesjonalnych porad trenera psów, bowiem hokkaido pomimo treningu nie wykonuje wszystkich poleceń! Co to dokładnie oznacza? Japoński szpic jest niezwykle inteligentny i ocenia sens wydanego polecenia. Jeśli uzna, że jest ono bezzasadne, po prostu odmówi jego wykonania. Choć hokkaido to pies lojalny, nie sprawdzi się jako psi towarzysz dla dzieci. Nie zrobi im krzywdy i na pewno stanie w ich obronie, gdy zajdzie taka potrzeba, ale szybko znudzi się wspólnymi zabawami. Jak dbać o psy rasy hokkaido? Japoński szpic hokkaido nie jest trudny w pielęgnacji. Jak przystało na starą rasę, która w drodze ewolucji dostosowała się do trudnych warunków pogodowych, nie ma też specjalnych wymagań. W okresie linienia, czyli wiosną i jesienią, należy go czesać kilka razy w tygodniu. Można zatem śmiało powiedzieć, że hokkaido to pies idealny dla osób, które nie mają czasu na codzienną pielęgnację. Dużo istotniejsza jest dieta – jak przystało na wyspiarskiego psa, hokkaido uwielbia ryby i właśnie ich nie powinno zabraknąć w jego menu. Kaloryczność posiłków powinna być dostosowana do jego aktywności, dlatego warto skonsultować ją z psim dietetykiem. Hokkaido to wyjątkowo piękne psy. Rasa ta była hodowana głównie do celów myśliwskich, a mimo to jest niezwykle lojalna w stosunku do swoich właścicieli. Jak przystało na psa pochodzącego z Japonii, jest to niezwykle trudny w ułożeniu czworonóg, który wymaga nie tylko odpowiedniej wiedzy, ale również czasu i cierpliwości właściciela. Świetnie porozumie się z innymi psami, jeśli jest do tego odpowiednio przystosowany. Mimo że nie jest agresywny w stosunku do dzieci, nie jest najlepszym towarzyszem dla najmłodszych członków rodziny – najlepiej będzie się czuć pod opieką sportowca lub myśliwego, którzy będą w stanie zapewnić mu odpowiednie szkolenie i bodźce. Najlepsza odpowiedź EKSPERTAll Rekin odpowiedział(a) o 19:42: To dotyczy ras psów użytkowych, np. pies pasterski musi nadawać się do wypasania zwierząt. W celu urządzenia próby pracy organizuje się specjalne konkursy dla danej rasy, gdzie pies może wykazać się swoim talentem i predyspozycjami w danej dziedzinie. Jeśli pies pomyślnie zaliczy próby, to może zostać skierowany do użytkowania w hodowli. Odpowiedzi Lonewolf odpowiedział(a) o 14:32 To jest potrzebne do wystaw. Jak chcesz się bawić w wystawy/hodowle danej rasy, która podlega próbą pracy dajmy na to np seter irlandzki to musi on zaliczyć próby i konkursy pracy psów myśliwskich. Że dana rasa psa np. używana jest w policji lub pomaga niepełnosprawnym. Uważasz, że ktoś się myli? lub

co to znaczy że pies nie podlega próbom pracy